زن ، شیطان کوچک؟!! ؛ گردآوری : مجید باقری
جناب استاد مطهری ؛ این طرز تفکر که اساسا زن عنصر گناه و فریب است ، از کجا سرچشمه گرفته است و به طور کلی نظر اسلام در این مورد چیست؟
یک فکر بسیار غلط را مسیحیان در تاریخ مذهبی جهان وارد کردند که واقعا خیانت بود. در پی زن نداشتن حضرت عیسی (ع) و مجرد زیستن کشیشها و کاردینالها ، کم کم این فکر پیدا شد که اساسا زن عنصر گناه و فریب است ؛ یعنی شیطان کوچک است. مرد به خودی خود گناه نمی کند و این زن است که همیشه وسوسه می کند و مرد را به گناه وا می دارد. گفته اند اساسا قصه آدم و شیطان و حوا این طور شروع شد که شیطان نمی توانست در آدم نفوذ کند ، لذا آمد حوا را فریب داد و حوا آدم را فریب داد ، و در تمام تاریخ همیشه به این شکل است که شیطان بزرگ ، زن را و زن مرد را وسوسه می کند. اصلا داستان آدم و شیطان و حوا در میان مسیحیان ، به این شکل درآمده ؛ ولی قرآن درست خلاف این را می گوید و تصریح می کند.
قرآن وقتی داستان آدم و شیطان را ذکر می کند ، برای آدم اصالت و برای حوا تبعیت قائل نمی شود. اول که می فرماید ما گفتیم ؛ می گوید : ما به این دو نفر گفتیم که ساکن بهشت شوید ( نه فقط به آدم ) " لا تقربا هذه الشجره " به این درخت نزدیک نشوید ( حالا آن درخت هر چه که هست ). بعد می فرماید : " فوسوس لهما الشیطان ". شیطان این دو را وسوسه کرد. نمی گوید که یکی را وسوسه کرد و او دیگری را وسوسه کرد ؛ " فدلیهما بغرور " باز " هما " ضمیر تثنیه است " و قاسمهما انی لکما لمن الناصحین " آن جا که خواست فریب دهد ، برای هر دو آنها قسم دروغ خورد. آدم همان مقدار لغزش کرد که حوا و حوا همان مقدار لغزش کرد که آدم. اسلام ، این فکر و این دروغی را که به تاریخ مذهبها بسته بودند ، زدود و شاید برای همین است که قرآن ، گویی عنایت دارد که در کنار قدیسین ، از قدیسات بزرگ یاد کند که تمامشان در مواردی ، بر آن قدیسین علو و برتری داشته اند.
