همه اخبار را خواندید.
یک سوال مهم؟؟
ما برای احیا فرهنگ حجاب چه کردیم؟ما در مقابل ساخت شبکه های ضد اسلامی و ضد حجاب چه کردیم؟ چند تا کارگاه تخصصی حجاب گذاشتیم؟از آغاز انقلاب چند نوع پوشش ایرانی برای زنان با حجاب ساختیم؟
نگوییم آنها.یادمان باشد در این اشاره 3 انگشتمان به طرف خودمان نشانه رفته است.ما هنوز یک لباس مناسب برای زنانمان طراحی نکردیم.چطور توقع انجام کار از کسی را دارید که هنوز به او روش انجام کار را نگفته اید؟وقتی چادر و روسری ما وارداتی شد معلوم است پوششمان وارداتی میشود؟وقتی وزیری میگوید حجاب واجب نیست معلوم است فرهنگمان دچار تغییر میشود.
خودمانی بگویم:هر بار که نمایشگاه حجاب گذاشتیم چند تا ماکت درست کردیم از زنی که لای در مانده است و از مردی که با چاه حرف میزند.اما کسی نگفت علی و فاطمه برای مظلومیتشان علی و فاطمه نبودند.علی و فاطمه بدلیل افکار و اعمالشان علی و فاطمه شدند.حسین- حسین نشد چون مظلوم شهید شد بلکه حسین شد چون محوریت اعمالش خدا بود.بیاییم کلاهمان را قاضی کنیم.کجا توانستیم شخصیت و افکار علوی و فاطمی را به تصویر بکشیم؟بار ها اعتراض کردم ولی جواب این بود که شخصیت علی و فاطمه را نمیتوان به تصویر کشید؟آیا فرهنگ علی و فاطمه را هم نمیتوانیم بگوییم؟اگر نمیتوانیم پس نمایشگاه حجابی که در آن اینها نباشد اصلا چرا برگزار میگردد؟
کجا شخصیت علوی و فرهنگ فاطمی را نشان جوانمان دادیم؟ آیا توقع پس دادن درسی را داریم که هرگز آنرا یاد ندادیم؟
به خومان برگردیم ما هم کم اشتباه نبودیم.ما هم در جهت دادن و سرعت بخشیدن به این امر نا خواسته یار و یاور دشمنانمان شدیم.
شاید بیشتر از ماهواره های ضد دینی ؛شبکه های داخلی خومان مقصر بودند. اجبار را برداریم و شروع کنیم فرهنگ فاطمی را بازگو کردن البته اشتباه گفتم بازگو کردن برای جایی است که حرفی قبلا زده شده باشد و دوباره بگوییم.شروع کنیم فرهنگ فاطمی را یاد دادن.من قول میدهم این درس را اگر دادیم آنوقت در امتحان جواب نمره دانش آموزان بیست خواهد بود.
آنوقت دختر ایرانی در اوج افتخار یاد فاطمه میکند نه در اوج مظلومیت!
یک حدیث:
عصر خلافت امیر مؤمنان علی(ع) بود، به آن حضرت گزارش رسید که در مسیر راه ها بعضی از مردان و زنان رعایت حریم عفت را نمی کنند، بسیار ناراحت شد. مردم کوفه را جمع کرد، در ضمن سخنرانی به آنها فرمود: «نبّئت انّ نسائکم یدافعن الرّجال فی الطّریق، اما تستحیون؟ لعن اللّه من لایغار؛ به من خبر رسیده که زنان شما در مسیر راه ها به مردان تنه می زنند، آیا حیاء نمی کنید، خداوند لعنت کند کسی را که غیرت نمی ورزد.»*
