در رابطه با بد حجابی به عنوان یک پدیده اجتماعی باید ابتداء ریشه یابی شود و بعد از آن از راه صحیح با آن مبارزه شود. زیرا کسانی که بدحجاب هستند دارای انگیزه واحد نیستند و نمی توان نسخه واحد برای آنها پیچید و از یک راه از آن جلوگیری کرد.

بعضی از زمینه ها و ریشه های بدحجابی عبارتند از:

1- عدم آگاهی از حدود حجاب و ضررها و آثار بد حجابی در میان افراد جامعه.

2- عدم اعتماد به نفس و عدم استقلال شخصیت در مقابل افراد بی حجاب و مورد احترام قرار گرفتن توسط دیگران.

3- لجبازی با افراد با ایمان و با حجاب.

4- عدم برخورد صحیح از طرف افراد با حجاب (برخورد جذبی).

5- بد حجابی سیاسی با هدف تعرض به نظام جمهوری اسلامی.

6- بد حجابی به منظور بی بند و باری و خود فروشی.

7- بد حجابی به منظور آزاد کردن پتانسیل شور جوانی و نوجوانی.

8- بد حجابی به منظور خود نمایی، زیبا نمایی و حس زیبایی دوستی.

9- بد حجابی برنامه ریزی شده از طرف دشمنان با استخدام نیرو برای این کار.

10- بد حجابی ناشی از فشارهای مالی و اقتصادی.

موارد فوق بعضی از انگیزه های بد حجابی است و برای مبارزه موفق با بد حجابی باید ابتدا نوع آن را شناخت و از راه خاصی که برای مبارزه با آن موثر است وارد شد. این نکته بسیار حساس است که اگر انسان اشتباه کند نتیجه عکس می دهد. مثلا اگر با کسی که به علت عدم آگاهی از حدود حجاب یا بدون آگاهی از آثار و ضررهای آن بد حجاب است برخورد قضایی و فیزیکی شود نتیجه ای نخواهد داد یا نتیجه عکس می دهد.

همچنین اگر با کسی که با یک برنامه ریزی از طرف دشمنان نظام اجیر شده و پولی جهت اشاعه بدحجابی دریافت کرده است بخواهیم برخورد فرهنگی کنیم و آگاهی بدهیم نتیجه ای نخواهد داشت، زیرا مشکل این فرد عدم آگاهی نیست بلکه او آگاهانه در این زمینه قدم گذاشته است. در مورد این افراد برخورد صحیح، برخورد قضایی و فیزیکی پیش گیرانه است.

آن کسی که از سر لجبازی با افراد، بد حجاب شده است، باید با با احترام و محبت زمینه های لجبازی را از بین برد.

آن کسی که بد حجابی اش به منظور خود فروشی است، باید به سراغ انگیزه خود فروشی او رفته آن انگیزه را از بین برد.

به هر حال با شناخت دقیق از نوع بد حجاب و انتخاب راه مناسب، مبارزه با آن و هدایت افراد بسیار ساده می شود.